School, stress, vakantieee! :)

Sinds 11:15 zit mn toetsweek er OFFICIEEL OP! Ben ZO blij, alleen wel jammer dat we maandag nog een duits leestoets hebben, en ik ook m'n duits proefwerk nog in moet halen, gelukkig ken ik het meestal al en is het alleen nog maar herhalen! Woensdag heb ik sportdag(hell!), donderdag gaan we naar Bobbejaanland op schoolreis!! :D & vrijdag nog even boeken en kluissleutel inleveren, en dan vrij tot volgende week vrijdag, dan rapport ophalen en de zondag erna lekker een weekje naar duitsland! Vandaag ook al wat cijfers terug, en helemaal onverwacht een 6 voor natuurkunde, waardoor ik afgerond een 6 sta!(5.53! 0.03 punten geluk dus!) Nu sta ik nog maar 1 onvoldoende, voor frans, toch ga ik volgend schooljaar naar de mavo(ik zit nu in havo3). Veel mensen verklaren me voor gek, maar er zit echt wel een rede achter.
In het begin/helft van het jaar, stond ik 6 onvoldoendes, terwijl ik heel hard m'n best deed, geloof me, dat deed ik echt, ik ben niet zo iemand die de pet er naar gooit. Je moet ook weten dat het woord 'mavo' niet in mijn woordenboek voorkwam.
Ik wil als sinds ik klein was naar de pabo, om lerares te worden, en ik had geluk, want de cito eindtoets was goed gegaan en ik mocht naar de havo. Havo 1 ging heel goed, ik had vrij goede cijfers lager als een 5 had ik niet, op een na, voor een topotoets waar ik gewoon niet voor geleerd had(1.2, laagste cijfer ooit, vergeet het nooit!).
In de periode dat ik die 6 onvoldoendes had, had ik verschrikkelijk veel stress, waardoor ik bijna non-stop pijn in m'n maag had, hoofdpijn, altijd moe, noem maar op, waardoor ik vervolgens meestal ziek in bed lag. Ik moest zelfs bloed gaan prikken, maar er kwam niks uit. Ik heb uiteindelijk 3 onvoldoendes weggewerkt, waardoor ik er nog 3 had, de 4e ging ook weg, dus had ik er nog maar 2, en zat ik op het randje van de 5.5 voor frans en duits. Ik werd gek van het leren voor niks, ik haalde altijd onvoldoendes, geloof me, dat ben je op den duur echt zat. Toen m'n moeder een gesprek had met m'n mentor over iets wat voorgevallen was, zei hij dat hij me aanraadde naar de mavo te gaan. M'n moeder wist natuurlijk dat het een ramp ging worden om dat mij te vertellen. M'n mentor had helemaal uitgezocht hoe ik met een mavo-diploma toch naar de pabo kon. Toen m'n moeder me het vertelde en zei dat er een andere manier was om naar de pabo te gaan, zei ik eigenlijk meteen 'ja'.
Ik ben toen gelijk informatie gaan zoeken en was er best lang mee bezig. Ik heb het er met m'n mentor over gehad. Ik moest naar een voorlichting over mavo 4, en moest m'n vakkenpakket invullen, waar ik ook al naar had gekeken, gelijk toen ik het blad kreeg was het al weer teruggeven omdat ik het al wist. Er was al gelijk een zware last van m'n schouders, maar ik bleef wel gewoon m'n toetsen goed voorbereiden. Toen hoorde ik nog eens van iemand dat je niet zomaar naar de mavo mocht met te goede cijfers. Waardoor ik begon te stressen. Uiteindelijk konden we onze keuzes voor vakken niet meer inleveren/veranderen en kregen we de brief die we moesten ondertekenen dat alles klopte. Ik kreeg alleen die voor mavo, dus is het wel duidelijk: Ik ga mavo doen! Toch stress ik nog een beetje omdat ik nog maar 1 onvoldoende sta, dat ik niet meer naar mavo mag. Toch blijf ik positief, daar kom je het verste mee.
Cijfers maken voor mij niet heel veel meer uit, toch ben ik echt heel erg blij dat ik op het laatste moment nog een onvoldoende weg heb gewerkt! ;)

xo <3