Om nou mijn hele levensverhaal hier neer te kwakken, is geen goed idee, ten eerst weet ik niet heel veel meer van vroeger, en het duurt gewoon veeeeeel te lang!
Daarom begin in bij groep 8, maar ook daar weet ik niet veel meer van, dit is nu ongeveer 4/5 jaar geleden.
Ik ben altijd al mezelf geweest, ookal zouden sommige mensen dat dat helemaaal niet zo is. Om eerlijk te zijn weet ik niet meer zo heel goed hoe ik ben veranderd in groep 8, ik weet alleen dat het begin niet echt leuk was, maar het einde echt geweldig. Onze klas was heel hecht, en echt 1 groep, niet van die kleine groepjes enzo, we waren met 15 mensen. Ik was helemaal niet zo'n sociaal persoon, had niet veel vrienden of vriendinnen en zat vooral alleen thuis op m'n kamer, op school was ik ook altijd heel stil. Pas rond het einde van groep 8 werd ik socialer en begon ik meer te praten op school, ook ging ik meer met klasgenoten om. Eerst dacht ik alleen maar 'nog een paar maanden en je bent hier weg', maar toen de tijd daar was en we moesten afscheid nemen, heb ik ze de eerste week van de zomervakantie echt wel gemist. Ook begon ik in groep 8 was serieuzer met make-up, eerst was het af en toe een beetje oogschaduw, nu werd het bijna iedere dag oogpotlood of oogschaduw, of beide.
In de eerste ben ik denk ik het meest veranderd. Ik was heel alleen en onzeker, het ging zelfs helemaal niet goed in de klas, ik heb counseling gehad en sociale vaardigheidstraining, dat laatste vond ik nutteloos, en nogsteeds, ik heb er niet veel van geleerd, of ik ben het allemaal vergeten. De counseling was echt een heel goed iets. Ik heb er zo veel van geleerd! Ik droeg ook bijna geen make-up meer, maar ik kreeg daar de tip dat als je make-up draagt, je er zelfverzekerder uit ziet, ik weet niet of dat echt zo is, maar ik voelde me wel zo! Ook heb ik geleerd dat als je gewoon er bij loopt en ze praten niet tegen je, je net zo goed weg kan lopen, het is misschien lullig en eenzaam, maar voor mij hielp het wel. Ik heb zeker wel geleerd om voor mezelf op te komen en heb heel veel van m'n eigen fouten geleerd.
In de tweede klas ben ik eigenlijk niet veel veranderd. Ik was al een stuk zelfverzekerder, dat werd in de tweede zelfs beter, en ik ging met kleren naar school die ik echt leuk vond, normaal dacht ik van 'oh nee, staat dat en dat wel bij elkaar?' maar vanaf toen eigenlijk niet meer, ik droeg sweaters met mickey mouse, met een gilletje en een sjaal, wat ik eigenlijk niemand anders zag doen, maar ik vond het leuk, dus droeg het gewoon.
In de derde ben ik ook veel veranderd. Ik kreeg een eigen style qua kleren en make-up, en ook muziek. Ik begon ook veel tv-series zoals The Vampire Diaries te kijken. Ik heb m'n ups en downs gehad, maar heb van al mijn fouten geleerd. Ik voel me sinds vorig schooljaar eigenlijk pas echt mezelf, en heb de liefste vrienden en vriendinnen gemaakt, ookal kende ik ze lang, het duurde even, maar het was het allemaal dubbel en dwars waard!
Ook afgelopen zomervakantie ben ik weer een stukje meer mezelf geworden! Ik voel me weer eenzaam, omdat ik m'n super lieve klas van de 3e echt mis, ik ben een niveau gezakt, waardoor ik veel meer rust heb en alles goed kan doen, in plaats veel doen en weinig goeds ervan te maken. Ik moest er wel mijn lieve klasje voor gedag zeggen.... Make-up vind ik nu ook leuker dan ooit, ik ben er beter in geworden en gebruik ook meer als eerst, het was altijd maar simpel enzo, nu is het echt bb cream, eyeliner, oogschaduw, mascara, lipstick, blush, vooral die eerste en de laatste 2 had ik nog nooooit gebruikt! M'n muziekstyle had ook weer even een hele grote verandering!
Als je dit nu leest slaat het misschien allemaal nergens op, of heb je het idee dat ik eigenlijk helemaal niet veranderd ben, maar als ik zelf terugkijk op de afgelopen paar jaar, ben ik voor mijn gevoel een heel ander persoon geworden, en daar ben ik eigenlijk heel erg blij mee.
Zijn jullie ook zo veranderd? Of helemaal niet? xoxo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten